نیاز به خواب مثل نیاز به غذا یک نیاز اساسی است، لذا در شبانه روز باید طوری برنامه‌ریزی کرد که خواب دست کم در حداقل لازم تأمین شود.
به‌هنگام ماه مبارک رمضان غالباً به اجبار تغییراتی در خواب و بیداری اکثر افراد پیدا می‌شود، لذا توصیه می‌شود که ساعات خواب طوری تنظیم شود که فرد دچار کم‌خوابی آزار دهنده یا پر خوابی زیان بخش نشود، تغییراتی که در هورمون‌ها در ساعات مختلف شبانه‌روز ایجاد می‌شود اقتضا می‌کند که انسان شب‌ها زودتر بخوابند و صبح‌ها زودتر برخیزند و در فاصله طلوع سپیده صبح تا هنگام طلوع آفتاب نخوابند.
همچنین از نزدیک غروب آفتاب تا هنگام مغرب شرعی زمان نامناسبی برای خواب است. اگر برای کسی مقدور باشد، خواب قیلوله (یعنی از حدود یک ساعت به ظهر مانده، به‌مدت حدود نیم ساعت خوابیدن) اثر نشاط‌بخشی دارد.
خواب با شکم پر بلافاصله پس از سحر توصیه نمی‌شود چرا که باعث پیدایش طعم نامطبوع در دهان، احساس کسالت و سردرد و بی نشاطی می‌گردد. البته خواب بلافاصله پس از افطار نیز صحیح نیست، اما خواب در ساعات اولیه شب توصیه می‌شود.
اشخاصی هم که توفیق عبادت‌های شبانه را در این ماه دارند، لازم است حداقل 5 – 6 ساعت خواب آرام را برای خود پیش بینی نمایند.
|