یعنی حس و حرکت عضوی ناقص شده از بین برود و گاهی حس برقرار و حرکت زایل می‌گردد.
این بیماری بستگی به نوع گرفتاری عضو دارد که یا مرکزی است یا محیطی، مرکزی مربوط به اعصاب مغز و محیطی مربوط به اعصاب نخاع شوکی است.
معتقدند که اگر بیمار مایل است که از فلج در امان باشد، باید با شکم پر به خواب نروند.
اگر فلج بر شخص بلغمی پیدا شد چهار تا چهارده روز دوای قوی ندهند، بعد از این مدت از نسخه زیر استفاده کنند.
انیسون و بادیان 10 گرم، بادرنجویه 15 گرم و گل سرخ 5 گرم همه را پس از نیم کوب کردن، به مدت چهار روز صبح و عصر جوشانده میل نمایند.
عضو فلج را می‌توان در حمام آب جوشانده بابونه، گل بومادران و یا پودینه قرار داده و با یک پارچه لطیف ماساژ دهند، سپس روغن قسط یا شبت یا روغن سداب یا سیاهدانه بر آن بمالند.
|